Miłosz Typeface
The project of typeface to commemorate great poet
The project of typeface to commemorate great poet
The typeface that has a temporary name of Miłosz Typeface is the result of Czesław Miłosz handwrite's analisis. The sample was taken from poem set: Exercixes and Poems. The famous poet is not a caligrapher, in a period of his life he has created specific letters that could look quite whimsical. They have small and not well deffered minuscules, with relatively long ascenders and
descenders. Those ascenders and descenders I find a most carateristic for the handwrite. Happily enough they are also very distinctive to polish alphabet. The shape of designed typeface was to describe stubborn, controversal, and not-giving-up character of artist, it has also to incarnate his roots and emigrant history, it means that besides Polish-Lithuanian origins that should make type round and peasant it should look well also in English and be stylish. During designing, letters like y, g, j, w and ł were very meticiolously considered. The Italic is very close to handwriting. It's slanted 7 degrees. Is not perfectly readable but poetry needs attention and in exchange brings emotion. The organic form of Italic remains classic and give splendour. The font is thought to be live, and make the reader feel that autor wrote pages especially for him.
Krój Miłosz Typeface powstał z analizy pisma odręczengo Czesława Miłosza z tomiku „Ćwiczenia i Wiersze”. Milosz nie jest wielkim kaligrafem, wykształcił łatwy, szybki sposób
pisania, bez zbędnych urozmaiceń, litery minuskułowe nie są bardzo rozróżnione, wydłużenia dolne i górne w stosunku do liter niskich są długie, często prowadzone są w sposób,
który- na początku, zanim przez lata ewoluował-mógł sprawiać pewne trudności i pewnie nawet był kaprysem. Krój projektowanego pisma miał uwzględniac uparty, kontrowersyjny, nieustępliwy charakter pisarza i poety, podkreślać jego polskio-litewskie pochodzenie
i emigrację. Słowem, w pewnym stopniu powinien być tradycyjny, zwłaszcza, że trescią jest proza i poezja oraz niekonwencjonalny. Uwzględniając częste wystepowanie w języku polskim liter y, g, j, w oraz ł nadano im kształt obły by skład był ciepły i miał przyjaznyczytelnikowi charakter. Dołożono starań by litery te dobrze komponowały się ze składem i nadawały mu tych właśnie emocji. Pismo pochyłe jest blisko pokrewne pismu ręcznemu. Otrzymano font różny od pisanki, z bardzo wydłużonymi majuskułami i wydłużeniami dolnymi i górnymi, klasycystyczny, jednak w całokształcie inwokujący pismo odręczne Miłosza. Nadaje złożonemu nim pismu splenodru, jest mocno tradycjonalne, ale śwaitnie komponuje się z minimalistyczną geometrią.
descenders. Those ascenders and descenders I find a most carateristic for the handwrite. Happily enough they are also very distinctive to polish alphabet. The shape of designed typeface was to describe stubborn, controversal, and not-giving-up character of artist, it has also to incarnate his roots and emigrant history, it means that besides Polish-Lithuanian origins that should make type round and peasant it should look well also in English and be stylish. During designing, letters like y, g, j, w and ł were very meticiolously considered. The Italic is very close to handwriting. It's slanted 7 degrees. Is not perfectly readable but poetry needs attention and in exchange brings emotion. The organic form of Italic remains classic and give splendour. The font is thought to be live, and make the reader feel that autor wrote pages especially for him.
Krój Miłosz Typeface powstał z analizy pisma odręczengo Czesława Miłosza z tomiku „Ćwiczenia i Wiersze”. Milosz nie jest wielkim kaligrafem, wykształcił łatwy, szybki sposób
pisania, bez zbędnych urozmaiceń, litery minuskułowe nie są bardzo rozróżnione, wydłużenia dolne i górne w stosunku do liter niskich są długie, często prowadzone są w sposób,
który- na początku, zanim przez lata ewoluował-mógł sprawiać pewne trudności i pewnie nawet był kaprysem. Krój projektowanego pisma miał uwzględniac uparty, kontrowersyjny, nieustępliwy charakter pisarza i poety, podkreślać jego polskio-litewskie pochodzenie
i emigrację. Słowem, w pewnym stopniu powinien być tradycyjny, zwłaszcza, że trescią jest proza i poezja oraz niekonwencjonalny. Uwzględniając częste wystepowanie w języku polskim liter y, g, j, w oraz ł nadano im kształt obły by skład był ciepły i miał przyjaznyczytelnikowi charakter. Dołożono starań by litery te dobrze komponowały się ze składem i nadawały mu tych właśnie emocji. Pismo pochyłe jest blisko pokrewne pismu ręcznemu. Otrzymano font różny od pisanki, z bardzo wydłużonymi majuskułami i wydłużeniami dolnymi i górnymi, klasycystyczny, jednak w całokształcie inwokujący pismo odręczne Miłosza. Nadaje złożonemu nim pismu splenodru, jest mocno tradycjonalne, ale śwaitnie komponuje się z minimalistyczną geometrią.
